Konsultacja Psychologiczna

Kiedy udać się z dzieckiem do psychologa?

Gdy:

  • ma problemy z agresją, płaczem, lękiem
  • jest nadmiernie wrażliwe
  • ma problem z nawiązywaniem relacji, kontaktów społecznych
  • u dziecka stwierdzono całościowe zaburzenia rozwoju
  • w stosunku do swojego wieku nie osiąga prawidłowego rozwoju - poznawczego, społeczno-emocjonalnego
  • ma problemy z koncentracją, jest nadmiernie pobudliwe, wykazuje zachowania opozycyjno - buntownicze
  • otrzymało diagnozę niepełnosprawności intelektualnej, całościowych zaburzeń rozwoju pod postacią autyzmu, zespół Aspergera, ADHD oraz wielu innych wad genetycznych jak zespół angelmana, zespól retta.

Jeżeli w zachowaniu swojego dziecka zauważysz niepokojące objawy, zachowania mogące świadczyć o dysfunkcjach w jego rozwoju. Kiedy widzisz, że twoje dziecko w ostatnim czasie przeżywa gniew, jest agresywne lub nadmiernie ciche i spokojne, w sytuacji, kiedy zaobserwujesz silne uczucie smutku u swojego dziecka. Jeżeli właśnie te zachowania zaburzają normalne funkcjonowanie Twojego dziecka, to jest właśnie ten moment, kiedy warto udać się do psychologa.

Pomoc psychologa pomoże Ci również w problemach z relacjami z innymi ludźmi. W okresie żałoby, separacji, rozwodu, po narodzinach dziecka oraz wszelkiego typu innych sytuacjach powodujących problemu emocjonalne.

Drogi rodzicu pamiętaj, że twoje problemy stają się problemami twojego dziecka i mają na nie wpływ! Zadbaj o sobie, twoje zdrowie jest tak samo ważne jak twojego dziecka! :)

Pierwsze spotkanie z psychologiem

W sytuacji, kiedy rodzic zastanawia się and wizytą u psychologa bardzo często skupia się tylko i wyłącznie na problemie dziecka omijając samego siebie. Jednak psycholog skupia sienie tylko na problemie dziecka, ale także na jego rodzicach. Patrzy z punktu doszukiwania się zależności między rodzicem a pojawieniem się niepożądanych zachowań dziecka.

Dlatego pierwsze spotkanie z psychologiem w naszej poradni to zazwyczaj przeprowadzenie szczegółowego wywiadu z rodzicami dziecka. Omówienie poszczególnych czynników, które mają znaczący wpływ na zachowanie dziecka, czyli sytuacje rodzinne, rozwój dziecka, problemy w szkole, oraz inne znaczące sytuacje, które mogły mieć wpływ. Na pierwszej wizycie mogą zostać przeprowadzone także wstępne obserwacje dziecka, analiza jego zachowań, rozmowa.

Jak przygotować dziecko na pierwsze spotkanie z psychologiem

Z całą pewnością pierwsze spotkanie z psychologiem jest stresujące dla rodziców dziecka jak i samego dziecka. Ważne jest aby przygotować dziecko na spotkanie z psychologiem. W jaki sposób to zrobić? Należy powiedzieć dziecku kim jest psycholog, że jest osobą dorosłą która chce pomóc w rozwiązaniu problemu jaki się pojawił po to aby poczuć się lepiej. Nie naruszając poczucia bezpieczeństwa dziecka oraz poczucia miłości.

Nastawienie rodziców jest równoznaczne z nastawieniem dziecka. Rodzice muszą być otwarci na pomoc psychologa i chcieć pomóc swojemu dziecku ale także sobie. Jeżeli zastanawiasz się nad wizytą u psychologa możesz także zadzwonić do nas i dowiedzieć się więcej szczegółów na temat spotkania. A wtedy nasz specjalista rozwieje wszelkie wątpliwości.

Terapia dzieci i młodzieży

Na czym polega pomoc psychologa ?

  1. Diagnoza psychologiczna - początkiem terapii powinna być diagnoza, psychologa przeprowadza szczegółowy wywiad, aby dowiedzieć się jak najwięcej na temat istniejącego problemu, testy oraz obserwacja dziecka, rozmowa. Zdarza się tak, że często psychologa zaleca dodatkowe konsultacje lekarskie, jeżeli wymaga tego sytuacja. Diagnoza psychologiczna ma na celu określić problem jego rodzaj a także sposób pomocy.
  2. Terapia psychologiczna - po postawieniu diagnozy, należy zaplanować plan terapii, formę pracy, częstość spotkań. Psycholog poinformuje na czym będą polegały spotkania i w jaki sposób będzie pracował wspólnie z pacjentem. Może zdarzyć się taka sytuacja , że psycholog zaleci leczenie u innego specjalisty np. psychiatry. Każda prowadzona terapia będzie prowadziła do ustalonego na samym początku celu terapii.
  3. Opinia psychologiczna - na Twoją prośbę psycholog może wystawić opinie psychologiczną. Zazwyczaj po około 1-3 spotkań lub po zakończonej terapii, a także w wielu innych ważnych przypadkach.

Każda terapia jest różna tak jak różne są formy objawów oraz zachowań dzieci. Terapia zawsze jest dostosowana do potrzeb dziecka a także połączona ze współpraca z rodzicami.

Trening umiejętności społecznych

TUS czyli trening umiejętności społecznych to interwencja psychologiczna stosowana w celu rozwijania umiejętności społecznych. Wszelkie kompetencje mogą kształtować się dzięki rozwijaniu umiejętności społecznych, emocjonalnych, prawidłowej komunikacji, aktywnym słuchaniu, rozumieniu emocji własnych oraz innych a także swobodnego ich wyrażania.

Diagnoza i dobór grupy:

Ze względu na rozległy zakres funkcjonowania społeczno – emocjonalnego, dokonanie diagnozy jest bardzo istotne oraz ma za zadanie prawidło dostosować plan zajęć do każdego dziecka indywidualnie. Dlatego diagnoza każdego z członków zajęć jest tak bardzo kluczowa !! Narzędzia jakie możemy wykorzystać do diagnozy to:

  • analiza wcześniejszych dokumentów, opinii, diagnoz dziecka
  • rozmowa oraz wywiad z rodzicem
  • obserwacja zachowania
  • analiza zachowań przy wykorzystaniu skal, testów, kwestionariuszy, technik projekcyjnych

Dla kogo?

Dzieci z postawioną diagnozą – autyzmu, zespołu aspergera, ADHD, mutyzm wybiórczy a także dzieci z problemami dostosowania społecznego, zaburzeniami zachowania oraz emocji.

Istotne jest także indywidualne określenie w której grupie powinno się znaleźć dziecko. Dlatego bardzo ważne jest aby spojrzeć całościowo na każde z nich pod względem poziomu wypowiedzi, rozumienia norm społecznych oraz zachowań adekwatnie do normy rozwojowej.

Metody i narzędzia

  • współpraca w grupie oraz parach,
  • modelowanie,
  • karty pracy,
  • odgrywanie scenek, elementy dramy,
  • rozwiązywanie problemów,
  • wzmacnianie inteligencji emocjonalne dziecka, rozwijanie prawidłowej komunikacji, aktywnego słuchania, rozwijanie umiejętności wyrażanie, rozumienia i akceptowania emocji własnych oraz drugiej osoby informacje zwrotne współpraca z rodzicem metody dodatkowe – zabawy fizyczne, ruchowe, taneczne, muzyczne, zabawy sensoryczne, aktywności plastyczne, gry i zabawy interakcyjne, gry planszowe, zabawa ruchowa.

Metody pomocnicze:

Wskazówki i podpowiedzi podczas zajęć wzmacniające i warunkujące prawidłowe zachowania – podpowiedzi gestem, obrazkiem, podpowiedź słowna Informacje zwrotne Współpraca z rodzicem Ewaluacja, Wydawanie opinii na potrzeby rodzica.

Praca metodą TUS to radzenie sobie z trudnymi zachowaniami, zachowaniami drażniącymi, niepożądanymi, a także tymi wynikającymi z zaburzeń.

Diagnoza i Terapia dzieci z zachowaniami ze spektrum autyzmu i zespołem Aspergera

Autyzm, co to takiego ?

Autyzm to szereg całościowych zaburzeń rozwoju dziecka. Oznacza to że autyzm może przyjmować wiele postaci, od zaburzeń łagodnych aż po bardzo nasilone i utrudniające funkcjonowanie w każdej sferze życia.

Czy autyzm można wyleczyć ?

Autyzm towarzyszy osobie przez całej jej życie. Jednak dzięki wielospecjalistycznej opiece, dobrze dobranej terapii można w znaczący sposób poprawić jej funkcjonowanie. Im wcześniej zostanie postawiona diagnoza i wprowadzona terapia tym większe szanse na zwiększenie i poprawienie jakości życia osoby autystycznej.

Jak rozpoznać pierwsze sygnały autyzmu ?

Jeżeli Twoje dziecko:
  • Nie mówi, opóźniony rozwój mowy, początkowo brak gaworzenia,
  • Ma ograniczony kontakt wzrokowy,
  • Nie wchodzi w interakcję z drugą osobą,
  • Przejawia stereotypowe zachowania, manieryzmy ruchowe – macha rączkami, układa przedmioty ( zabawki) w rzędach, interesuje się nietypowymi przedmiotami,
  • Nie wykonuje prostych poleceń,
  • Nie wskazuje,
  • Nie reaguje na swoje imię,
  • Ma problem z budowanie wspólnego pola uwagi

Rodzice u których zdiagnozowano autyzm już wcześniej zauważali nietypowe zachowania w okresie niemowlęcym takie jak błądzenie wzrokiem, nieobecność.

Symptomy zaburzeń mogą być widoczne także podczas angażowania dziecko w zabawę, brak reakcji na zabawkę, przedmiot. Często pojawiające się takie sytuację mogą być sygnałem do zareagowania rodzica i skonsultowania z lekarzem pierwszego kontaktu, neurologiem czy psychologiem. Innymi sygnałami mogą być także rutynowe czynności – zabawa tę samą zabawką przez wiele godzin, wpatrywanie się w jeden punkt- pranie w pralce, wskazówki od zegara, otwieranie i zamykanie szafek, szuflad. Kolejnym niepokojącym sygnałem może być nieprzywiązywanie się do innych osób , ignorowanie ich, brak inicjowania kontaktu wzrokowego, fizycznego ( dotyk). Kiedy dziecko nie lubi dotyku a nawet nie pozwala się dotykać jest to sygnał do skonsultowania zachowań ze specjalistą.

Widoczne mogą być także zachowania autostymulujące ( dostarczanie doznań sensorycznych) oraz stereotypowe – machanie rękoma, kręcenie się w kółko. Zachowania tez są dość specyficzne więc rodzice są wstanie odróżnić je od zwykłej zabawy. Życie w schemacie - dzieci z autyzmem mają swoje schematy zachowań. Schematy te często przypominają rytuały dnia codziennego jak wyjście do sklepu, droga do szkoły, przedszkola, ubieranie się w tej samej kolejności, za każdym razem w tym samym miejscu w domu. Jeżeli któryś ze schematów się zaburzy, zaburza się harmonogram dnia dziecka autystycznego powodując brak poczucia bezpieczeństwa, spokoju, które jest dla nich bardzo istotne.

Drogi rodzicu jeżeli zaobserwowałeś , któryś ze symptomów u swojego dziecka, możesz zgłosić się do naszej poradni na konsultację i diagnozę niepokojących zachowań.

Fundacja